De mooiste / ergste testervaring van Joris Meerts

Auteur:  Joris Meerts ● joris.meerts@improveqs.nl
Bij het TestNet Voorjaarsevenement vroeg Arthur van Rossum mij wat ik vond van de keynote en of ik zin had om de pen van hem over te nemen voor deze rubriek van het TestNet Nieuws.
Van Arthur heb ik veel geleerd bij Qualityhouse, het bedrijf dat helaas niet meer bestaat, en ik was dan ook erg blij om te horen dat ik hem ook af en toe inspireer. Bovendien rechtvaardigt onze ontmoeting bij uitstek het bestaan van de TestNet evenementen. Het zijn belangrijke momenten in het jaar waarop ik graag ervaringen uitwissel met oud-collega’s en nieuwe contacten leg.
In augustus 2011 werd onze dochter Elise geboren. Vlak na haar geboorte vonden ook bij haar de gebruikelijke testen plaats. Een van die testen is de neonatale gehoorscreening. De screening is erop gericht om gehoorverlies bij baby’s zo vroeg mogelijk te ontdekken. De eerste screening leverde bij Elise het resultaat op, dat er iets mis zou kunnen zijn met haar linkeroor. Maar zo’n eerste meting zegt niet zoveel. Er zijn verschillende factoren, zoals verkoudheid of vocht achter het oor, die de meting onbetrouwbaar kunnen maken. Er is geen reden voor de ouders om zich zorgen te maken.
Maar ook de tweede thuistest faalde en dus werden we doorverwezen naar het audiologisch centrum in Amersfoort voor verder onderzoek. Nog steeds was er geen reden voor ongerustheid. Op de dag van het onderzoek was ik daarom afgereisd naar Antwerpen, om voor het eerst de leden van de Dutch Exploratory Workshop on Testing (DEWT) te ontmoeten en om zelf lid te worden van deze groep pioniers in het vakgebied testen. Mijn mobieltje had geen bereik in het buitenland; vergeten aan te zetten. Dus leende ik de telefoon van collega Huib Schoots om even met het thuisfront te bellen.
De uitslag van de test: vrijwel volledig gehoorverlies aan het linkeroor. Ongeveer een jaar later bleek ook het gehoor aan Elise’s andere oor volledig verdwenen te zijn.
Een van mijn mooiste testervaringen is een bezoek aan het bedrijf dat de software en de hardware maakt, die ervoor zorgt dat mijn dochter als horend en sprekend door het leven kan gaan. Het verschil dat dit bedrijf maakt in een mensenleven is op geen enkele manier te overschatten. Het, van oorsprong Australische, bedrijf heet Cochlear en ik heb een bezoek gebracht aan hun Europese hoofdkantoor in Mechelen. Het bedrijf maakt cochleaire implantaten, elektrodes die min of meer direct de gehoorzenuw aansturen. En het testwerk dat hierbij komt kijken is van de bovenste plank.
Context-driven testen en DEWT lopen als een rode draad door mijn werkende leven. Het is een genot dat er een stroming in ons vakgebied bestaat die je als tester de vrijheid geeft om jezelf te ontplooien. Maar dit houdt ook in dat je regisseur bent van je eigen ontwikkeling en dat je door de opdrachten heen je eigen richting vindt. Er zijn opdrachten en bedrijven die daarbij helpen door je te koppelen aan personen met ervaring, visie en coachende vaardigheden. Toen ik bijvoorbeeld bezig was met mijn eerste pogingen tot het automatiseren van testen, trof ik op een ochtend een lijvig boek over programmeren in Java aan op mijn bureau. Even later kwam de teamleider van de developers langs met de mededeling dat ik het boek, afkomstig uit zijn privé collectie, mocht lenen. Maar dat ik er wel zuinig op moest zijn en het uiteraard terug moest brengen. Mijn experimenten werden in stilte toegejuicht!
In een andere opdracht leerde ik dat vertrouwen ook een belangrijke rol speelt. In die opdracht deed ik niet alleen testwerk in het Agile team. Door modellen te maken bracht ik ook de functionele werking van het legacy systeem in kaart. Uiteindelijk moest een belangrijke aanpassing gedaan worden in het functionele gebied dat ik in kaart had gebracht. De product owner kwam naar mij toe met de mededeling dat ik de implementatie van die aanpassing mocht organiseren. En wel op de manier waarvan ik dacht dat het goed was.
Vertrouwen is om en nabij het tegenovergestelde van micromanagement. Het laat zich raden dat mijn slechtste ervaringen voortkomen uit situaties waarin elk detail van het testwerk geregisseerd is. Mijn gevoel zegt me dat deze situaties vaak ontstaan door angst voor het onbekende.
Ik draag het stokje over aan Joost van Wollingen. Ik ken hem als iemand die vanuit zijn passie voor testen de organisatie verder probeert te helpen. Hij draagt zijn visie uit, brengt mensen bij elkaar en is bovendien erg goed op de hoogte van test automatisering.