It-organisaties kiezen voor agile om wendbaarder te worden en sneller in te kunnen spelen op veranderingen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat snelheid in de agile-methode centraal staat. De keerzijde is dat snelheid te bepalend is, alsof het in veel projecten een doel an sich is.
Organisaties denken vaak onvoldoende na over fundamentele kwaliteitskeuzes. Snel willen opleveren betekent dat de meeste aandacht uitgaat naar de functionaliteit, terwijl essentiële stappen op lange termijn worden overgeslagen, zoals aandacht voor het onderhouden, aanpassen of uitbreiden van de gekozen software. Het gevolg is dat er ongemerkt problemen worden gecreëerd die in een latere fase niet eenvoudig zijn op te lossen, zoals technical debt. Dit houdt in dat de bestaande functionaliteit niet meer wordt aangepast naar nieuwe technieken, omdat dit meer tijd kost en niet direct waarde oplevert. Het softwaresysteem wordt zo beetje bij beetje complexer en soms zelfs onhoudbaar, terwijl storingen vaker voorkomen en opschalen onmogelijk is. Het repareren ervan kost veel tijd en geld.