De kijk van Kees: oorlog in de testkeuken

Auteur: Kees Blokland ● kees.blokland@polteq.com

Een tijdje vond ik het leuk om naar het programma van Gordon Ramsay te kijken waar hij restaurants in problemen er weer bovenop probeert te helpen. Gelukkig staan de (test)organisaties die wij helpen er meestal niet zo dramatisch voor als bij Ramsay, maar ik zie wel een paar interessante overeenkomsten tussen zijn programma en testverbeterprojecten.
 
Proeven
Ramsey begint zijn onderzoek steevast met het proeven van een paar gerechten in het restaurant dat hij helpt en heeft dan vaak zijn eerste bevinding al te pakken: hij vindt het niet lekker. De kwaliteit van het eten is de basis voor een goed lopend restaurant. Van daaruit start zijn onderzoek naar de oorzaken van het tegenvallende prestatieniveau van het restaurant.
Lekker eten, goed testwerk
Een restaurant wil graag dat men het kent van het lekkere eten: een positieve ervaring zorgt namelijk voor terugkerende klanten. Een testorganisatie had een flinke vinger in de pap in de vrijgave van software naar beheer en productie. Projectleiders betrokken testmanagers van de testorganisatie in hun project graag, met de hoop en verwachting op een soepel vrijgaveproces. Want zonder ‘vinkje’ van test kon er niet in productie gegaan worden. Men kende de testorganisatie vooral van hun rol in het ‘testvrijgaveproces’. En dat was best jammer, want liever kent iedereen de testorganisatie van het goede testwerk dat wordt verricht! (Overigens  vertelde mijn collega Ruud over een testteam dat wel vinkjes wilde leveren: iedereen kon desgewenst een geeltje met een vinkje erop meekrijgen :-))
Menu
Dan bekijkt Ramsay het menu nog eens en zet meteen een streep door menu’s met te veel gerechten: je kunt nooit goed zijn in het klaar maken van zoveel verschillende gerechten en de klant krijgt geen duidelijk beeld waarvoor je naar dit restaurant zou moeten gaan. Zoiets kwam ik tegen bij een andere organisatie die testen als een serviceafdeling heeft ingericht. Hun testbeleid leek op een menu met te veel gerechten, dus stelde ik voor om daar een streep door te zetten. De organisatie koos er vervolgens voor om te focussen op de (verplichte uitvoering van) ketentest op hoogkritische systemen en daarnaast op het leveren van (bindend) advies.
Observeren en participeren
Vaak spat de passie voor het kookwerk er vanaf, maar toch krijgt het restaurantpersoneel het niet voor elkaar om de klanten vlot te bedienen met goede gerechten. Goed observeren is nodig om te komen tot de juiste adviezen. Testverbetering gaat ook niet zonder te zien hoe een organisatie (samen)werkt en test. Daarnaast doet een goed voorbeeld goed volgen. Zoals Ramsay de rol van chef-kok tijdelijk inneemt, draaien wij liefst in de projecten mee als tester of testmanager om een organisatie te helpen om onze adviezen in de praktijk te brengen.
Managers
En dan heeft Ramsay vaak nog te maken met een eigenwijze restaurantmanager met een paar stokpaardjes, waardoor de mensen niet de juiste steun krijgen om gewoon goede gerechten op tafel te krijgen. Ook managers in testorganisaties hebben vaak stokpaardjes, zoals: ‘We moeten meer testautomatiseren, want dat kunnen we met minder testers uit.’ Aan de hand van de testpiramide temperen we de hoge verwachtingen die managers hebben van GUI testautomatisering. Management kan beter werken aan het scheppen van de juiste condities voor ontwikkelaars om voor alle code geautomatiseerde unittests te kunnen maken.
Ik vind het leuk om organisaties te helpen verbeteringen aan te brengen in het werkproces rondom testen. Graag verlaat ik de organisatie met een goed gevoel en het idee dat men enigszins dankbaar is voor mijn bijdrage.
Alleen doe ik dat liever maar zonder de bekende F**K krachttermen…