De leukste/ergste testervaring van… Wera Vinke

Interview met Wera Vinke ● wera.vinke@cgi.com
Voor de rubriek ‘mijn leukste of ergste testervaring’ hebben we deze keer Wera Vinke gevraagd naar haar belevenissen.
Wat is jouw leukste/ergste testervaring?
Deze vraag roept herinneringen op aan heel wat projecten waar ik in de loop van de jaren betrokken bij geweest ben. En wat veel leuke herinneringen! De minder leuke herinneringen zijn er ook, maar dat zijn er gelukkig een stuk minder. Het is lastig kiezen, maar mijn ervaring bij een incassobureau is er wel een om te noemen.
Er moest een nieuw kredietbeheersysteem in gebruik worden genomen. Ik zou er,  samen met mensen van de werkvloer, voor zorgen dat dit nieuwe systeem op een gestructureerde manier getest zou worden. Ik ging het ‘gestructureerd testen’ introduceren. Ik was al een aantal jaren werkzaam binnen het testen en ik wist wel het een en ander van gestructureerd testen.
Ik ging, voor de eerste keer, samenwerken met mensen van de werkvloer die naast hun reguliere werkzaamheden voor het eerst gingen testen. Daar vlogen mijn geleerde theorieën de deur uit.

• Want testcases maken en in een vooraf vastgestelde format vastleggen? Welnee, we doen gewoon wat we overdag ook doen. Kost veel te veel tijd.
• Alle testcases en verwachte uitkomsten vooraf vastleggen? Niet nodig, we weten zo wel wat de uitkomst moet zijn.
• Herhaalbaarheid van de test? Daar hebben we echt geen tijd voor.
• Risico’s bepalen? Het nieuwe systeem moet het beter doen dan wat we nu hebben.
• Testdekking? Ik heb vandaag wel ongeveer het hele systeem bekeken.

Het was een hele uitdaging om dit nieuwe systeem getest naar productie te krijgen, maar wat heb ik een plezier gehad op dat kleine kamertje aan het einde van de gang. En wat heb ik daar veel van geleerd.
Wanneer speelde dit zich af?
Dit speelde zich af rond 2004/2005.
Kan je ons wat meer vertellen over deze ervaring?
Het weekend dat we naar productie gingen was ook een ervaring op zich. Er was, zoals dat gaat, een strakke tijdsplanning en iedereen moest op bepaalde tijden aanwezig zijn en zijn taak uitvoeren.
Hier zat ook veel wachttijd bij en die tijd werd gedood in een ‘game-kamer’. Een kamer ingericht om te relaxen, met games om te spelen. Er was drinken en eten en er mocht geloof ik voor die ene keer zelfs in die kamer gerookt worden. Ik herinner mij nog een projectleider in pyjama. Hij had die nacht op kantoor geslapen. Het was een gezellig weekend.
Waarom is dit jouw leukste/ergste testervaring?
Wat zo leuk is aan deze ervaring is het contrast tussen de mensen van de werkvloer die geen ervaring en affiniteit met testen hadden en mijzelf, die keurig geleerd had wat ‘gestructureerd testen’ inhield, maar daar in de weerbarstige praktijk nog niet goed raad mee wist.
Dit project was wel precies de reden waarom ik informatiekunde heb gestudeerd: ik wilde graag tussen die business en de IT komen te staan. De projectleden brachten prachtige verhalen mee. Van mensen die soms de vreemdste redenen bedachten om hun rekeningen niet te hoeven betalen tot schrijnende gezinsituaties waar een betalingsregeling mee getroffen werd om achterstanden weg te werken.
Wat heb je ervan geleerd en wat zou je nu anders doen?
Ik heb van dit project meegenomen dat je creatief moet kunnen zijn. Ik hield in het begin te veel vast aan hoe het moest. Aan hoe ik geleerd had hoe je gestructureerd moest testen. Toen ik dat losliet en beter luisterde naar wat zij, de gebruikers, belangrijk vonden en hoe zij wilden dat het nieuwe kredietsysteem hun dagelijkse werkzaamheden zou ondersteunen, ging het testen een stuk soepeler.
Aan wie geef je deze rubriek door?
Ik geef de pen door aan Patrick Koole.